YALAN VE YALANCILIK
Yalanı saklamak nereye kadar olanaklıdır? Ne kadar saklarsan sakla bir yeri mutlaka açıkta kalır; ya ortası, ya uçları.
Peki, nedir yalan ve kime yalancı denir?
Gerçeğe aykırı olan ve insanları aldatmak, kandırmak ereği üzerine kurgulanmış her türlü söz, söylence “YALAN” olarak tanımlanır. Bu ereğe yani yalana uygun olarak kurgulanmış sözler eden, bunu alışkanlık haline getirmiş kişiye de “YALANCI” deniyor.
Bir adamın gereksiz baş ağrıtıcı sözlerine bir de yalanları eklenirse o adam için artık yiğitlik, cömertlik, iyilikseverlik, insaniyet yolu kapanmış demektir.
Bir insan , -yalan söyleyene ne kadar insan denebilirse- diliyle, eliyle, gövdesiyle, koluyla, bacağıyla, olmayan yüreğiyle ne kadar yalan söylese ve çevresini inandırsa da, yine de onu ele verecek ve yalancılığını haykıracak bir organı vardır ki kesinlikle yalancıyı ele verir; gözleri, gözlerdeki bakışları.
Yalan ve yalancı üzerine söylenecek o kadar çok söz var ki!
Son günlerde, hele de ülkemizde söylenen yalanlar uç uca eklense Hakkâri’den Tekirdağ’a, Marmaris’ten Artvin’e köşegen yol olur da yine de ucu bucağı kestirilemez.
Yapamayacağı ya da yapmadığı işleri bile “ yaptım” diye ileri sürerek mangalda kül bırakmayan kişilere “Yalancı Pehlivan” dendiğini bilmeyen mi var?
Mumu ancak yatsıya kadar yanar yalancının. Yalanları bir yere kadar etkili olsa da insanlar üzerinde, uzun süre aldatamazlar insanları; er geç gerçek anlaşılır.
Başkasının uydurduğu yalanları, işine geldiği için gerçekmiş gibi sahiplenen ve yaymaya çalışanlara “başkasının yalancısı” denir ki, gerçek yalancıları aratmayacak kadar tehlikelidir bu tip yalancılar.
Yalan büyük olduğu ölçüde inananları da, etkisi de o kadar çok olacaktır. Yalancılar aynı zamanda ikiyüzlüdürler. Hiç bir şey yapmadıkları halde, her şeyi kendilerinin yaptıklarını, başardıklarını ileri sürerek insanları etkilemeye çalışırlar.
Yalancılar bellekleri çok güçlü insanlardır. Söyledikleri yalanları unutmayarak, bu yalanları defalarca tekrarlayarak insanları inandırmaya yönelik üstün bir beceri gösterdiklerini yalanlamak olanaklı değildir.
Yalancıların, kendisinin yalanları üzerine ne kadar yalanlama olursa olsun zeytinyağı gibi üste çıkmakta üzerlerine yoktur: yalancılar gerçeklerin üzerini örtmek için akla, hayale gelmedik yeni yalanlar düzmekte pek yeteneklidirler.
Yalancıların en önemli özelliklerinden biri de, gerçekleri ortaya koymaya çalışanların üzerine en ağır küfürlerle gitmekte gösterdikleri kararlılıktır.
Yalancıların yalanlarına ortak, taraftar bulabilmek için önemli özellikler gösterirler; Yalanlarıyla, ereklerine ulaşmak için kendi yalanlarını yaygınlaştıracak yeni yalancılar yaratırlar.
Yarattıkları yeni yalancılarla, elde edeceklerinin bir bölümünü gizlice paylaşarak onları suçlarına ortak haline getirirler.
Peki, insanlar hiç mi yalan söylememelidir?
Eğer bir toplumu daha iyiye götürecek bir durum söz konusu ise, burada söylenebilecek suçsuz yalanlardan söz edilebilir. Ama bu tür yalanların bile toplum içinde hangi ölçüler içinde doğru bulunabileceğini tartışmak gerekebilir.
Yalan, ayakta kalabilme yollarından biri olarak bütün insanlık tarihinin kara yüzü olarak hükmünü hâlâ sürdürüyor.
Günümüzde bile en küçük topluluk aileden başlayarak, ereklerini yalanlarla, dolanlarla gerçekleştirmek üzerine kuran taraftar ve topluluklar hâlâ var ve birlikte yalan söyleyerek bir arada ve ayakta kalmaya çalışıyorlar.
25 Şubat 2014
Ahmet Nişancı
YALAN VE YALANCILIK
Yanıt